ἀποικονομέω


1 en v. act. retirar, apartar βάρος Antyll. en Orib.6.6.1.

2 en v. med. quitarse de encima πᾶν πάθος καὶ νόσημα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς Hierocl.p.51, ταῦτα γὰρ οὐκ αὐτῇ φύσει ἀλλὰ παρόντα μόνον φεύγει ὁ λογισμὸς ἀποικονομούμενος estos objetos, que no existen por naturaleza sino que son transitorios, el pensamiento los rehúye apartándolos de sí Plot.1.4.6, τὸ λυπηρόν Plot.5.9.1, συμβουλεύει ἐκλέγεσθαί τι ἢ ἀποικονομεῖσθαι τῶν ἐπιτηδευμάτων Procl.in Prm.651.39
c. compl. de direcc. transportar εἰς τὴν σκηνὴν διὰ τάχους ἀποικονομεῖσθαι δεῖ (al enfermo), Herod.Med. en Orib.10.37.17.