ἀποδιαιρέομαι
1 en v. med. apartar, quedarse para sí c. gen.
ὧν ἀποδιείρηται Ἀγοθοκ[λ]ῆςPStras.92.6 (III a.C.), cf. PPetr.2.23.1.10.
2 en v. act. distinguir, separar c. ac. y gen.
ἐκείνου (δημιουργοῦ) τὸν ἌττινIul.Or.8.165b,
ἐγχέλυας ἰχθύωνEust.1221.36
•fig. dividir
op. τέμνωClem.Al.Strom.8.6.18.