ἀξιόκτητος, -ον
digno de obtenerse, valioso
θυγάτηρX.Cyr.5.2.10, de unos terrenos, Paus.1.9.5,
ἐς φιλίανAristid.Quint.118.26, cf. Philostr.Ep.9.
θυγάτηρX.Cyr.5.2.10, de unos terrenos, Paus.1.9.5,
ἐς φιλίανAristid.Quint.118.26, cf. Philostr.Ep.9.