ἀνάπλους, -ου, ὁ
• Alolema(s): ἀνάπλοος Hdt.2.4, 8
I
ἐς τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων ἐστὶ ἀνὰ τὸν ποταμόνHdt.2.4, cf. 2.8, Scyl.Per.13, 17,
τὸν δ' ἐπὶ τοὺς τόπους ἀνάπλουν ποιούμενοςBGU 1817.10 (I a.C.), cf. D.50.18, Thphr.HP 4.7.3, PTeb.739.21 (II a.C.), Scymn.801.
2 salida de un barco, Plb.1.53.13.
II regreso, travesía de vuelta
καὶ τὸν ἀνάπλουνPPetr.3.20.2.9 (III a.C.),
εἰς Ἀλεξάνδρειαν τὸν ἐκ τῶν Κόλχων ἀνάπλουνStr.1.3.15.
III concr. canal
τὸν ἀνάπλουν ἐκ τῆς θαλάττης ... ὡς εἰς λιμένα ἐποιήσαντοPl.Criti.115d, 117e
•
Ἀνάπλους Βοσπόρουobra de Dion.Byz., descripción de los alrededores marítimos de Bizancio, Dion.Byz.tít., cf. Io.Mal.Chron.M.97.596C.