I 1de ofrendas, altares, estatuas, etc., estar consagrado, dedicado, expuesto κρητῆρες Hdt.l.c., βωμοί Arist.Mir.839^b17, ὅπλα Plb.5.8.9, μνάματα elegía en Paus.5.22.3, ἐν ἱρῷ Hdt.2.135, cf. Th.3.114, Arist.HA 614^a7, πρὸς τοῖς ἱεροῖς Lys.10.28, (κήπων) ἀνακειμένων τῇ Οὐρανίᾳ Ἀφροδίτει IG 12(7).57.3 (Amorgos III a.C.), ἱερὸν εἶδος εὐζώνοιο γυναικὸς ἀγκεῖται IG 14.1389.1, 8, χρύσεοι ἀμφότεροί κ' ἀνεκείμεθα τᾷ Ἀφροδίτᾳ Theoc.10.33, ἀθληταὶ ἀνακείμενοι Lycurg.51, ἐν τῇ ἀγορᾷ τᾷ Σαλαμινίων ἀνάκειται ὁ Σόλων Aeschin.1.25, cf. ἔφη τὸν Σόλων' ἀνακεῖσθαι τῆς τῶν τότε δημηγορούντων σωφροσύνης παράδειγμα D.19.251, Μνησαρέτην, ἣν Κράτης εἶπε τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀκρασίας ἀνακεῖσθαι τρόπαιον Plu.2.401a
•de una máscara, que habla ella misma Ἀγοράνακτός με λέγε, ξένε, κωμικὸν ὄντως ἀγκεῖσθαι νίκης μάρτυρα τοῦ Ῥοδίου forastero, dí que yo estoy expuesta como el verdadero testigo cómico de Agoranacte el Rodio Call.Epigr.49
•fig. αἶνος ὀλυμπιονίκαις οὗτος ἄγκειται Pi.O.11.8, ὁ παρ' ἐμοῦ λόγος, ὦ Φαῖδρε, τῷ θεῷ ἀνακείσθω sea mi discurso, oh Fedro, dedicado al dios Pl.Smp.197e, cf. Plu.2.593a.

2 de cosas y abstr. en gener. hallarse, encontrarse, estar, ser ἐπ' Ἀλφεοῦ ῥεέθροισιν αἴγλα ποδῶν Pi.O.13.36, ἐν οὐρανῷ ἴσως παράδειγμα ἀνάκειται Pl.R.592b, μήθ' ὅθι θύρσου μνῆμ' ἀνάκειται E.Ba.1386, ἐν γραφαῖς Origenes Io.1.6 (p.11.23)
•en part. εἰς γὰρ θάνατον ἦν ἀνακείμενα τοῖς ἀλογήσασι τῶν ἐπιστολῶν pues estaba establecida la pena de muerte para los que no hacían caso de las órdenes escritas I.AI 17.174, λιμός τε εἰς ὑστάτην ἀνακείμενος ἀναισχυντίαν quedando reservada el hambre para (mostrar) el último grado de desvergüenza I.AI 18.8, δεδήλωται ... τὸ μὴ τοῖς τῶν πολεμάρχων οἰκείοις ἀνακεῖσθαι τοὺς ἐπιταφίους Polem.Cyn.15.

3 id. c. dat. o prep. de dat. o ac. estar adscrito, pertenecer, depender de σοὶ γὰρ ἀνακείμεσθα δή E.Ba.934, τῷ ἑτέρῳ τὰς ἀμφοῖν πράξεις διὰ τὴν δόξαν ἀνακεῖσθαι Plu.Lyc.1, ἐκείνῳ γὰρ ἀνακεῖσθαι τὴν ἡγεμονίαν Plu.Arist.15, θεῷ Cyr.Al.M.74.544C, πάντα ἐς τούτους ἀνάκειται Hdt.3.31, cf. 1.97, πάντων γὰρ δὴ ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς para los atenienses todo dependía de las naves Th.7.71, ἐς τοὺς ἀστέρας τοὺς ἑπτὰ τοὺς πλάνητας ... τὰς ἡμέρας ἀνακεῖσθαι D.C.37.18.1, ἐπὶ σοὶ τάδε πάντα ἀνάκειται Ar.Au.638, ἐπὶ τῇ τύχῃ Antipho 5.6.

II de pers.

1 estar echado, recostado, reclinarse a la mesa para comer δειπνῶν ἀεὶ ἀνακείμενος παρ' αὐτόν Philippid.30, cf. S.Fr.756, Arist.Fr.607, Plb.13.6.8, LXX 1Es.4.11, Eu.Matt.9.10
•en gener. ἐν τῷ κόλπῳ τοῦ Ἰησοῦ Eu.Io.13.23
•estar acostado des un enfermo καὶ ἀνακίμενος τὰς ἀναφορὰς παρεσχόμην τῷ κυρίῳ PMich.624.27 (VI a.C.), μή τις ἀνάκειται no fuera que hubiera alguien enfermo Pall.H.Laus.13.2.

2 fig. part. subst. ὁ ἀνακείμενος el invitado, el huésped, Eu.Matt.22.10, cf. Eu.Luc.22.27, BGU 344.

III dejar a un lado ταῦτα δὲ ἅπαντα ἀνακείσθω νῦν Them.in Ph.29.20.