ἀντᾰμύνομαι


1 defenderse, resistir ἀνταμ[ύνεται δ' ὅδε A.Fr.530.7.

2 castigar ὡς καὶ τὸν ἐχθρὸν ἀνταμύνωνται κακοῖς S.Ant.643
vengarse οἱ ἀνταμυνόμενοι Th.3.84, cf. 4.19, ἐπιτίθεται τοῖς ἐπιθεμένοις καὶ ἀντημύνατο D.C.Epit.7.7.3.