ἀντᾰμύνομαι
1 defenderse, resistir
ἀνταμ[ύνεται δ' ὅδεA.Fr.530.7.
2 castigar
ὡς καὶ τὸν ἐχθρὸν ἀνταμύνωνται κακοῖςS.Ant.643
•vengarse
οἱ ἀνταμυνόμενοιTh.3.84, cf. 4.19,
ἐπιτίθεται τοῖς ἐπιθεμένοις καὶ ἀντημύνατοD.C.Epit.7.7.3.
ἀνταμ[ύνεται δ' ὅδεA.Fr.530.7.
ὡς καὶ τὸν ἐχθρὸν ἀνταμύνωνται κακοῖςS.Ant.643
οἱ ἀνταμυνόμενοιTh.3.84, cf. 4.19,
ἐπιτίθεται τοῖς ἐπιθεμένοις καὶ ἀντημύνατοD.C.Epit.7.7.3.