ἀντίσπαστος, -ον
I
νεφέλαι ... πνεύμασιν ἀντίσπαστοιOrph.H.21.5.
2 espasmódico, convulsivo
ὀστέων ὀδαγμὸς ἀ.S.Tr.770.
II
2 cantado a dos voces (de hombres y niños)
ψαλμοῖσιν ἀντίσπαστ' ἀείδοντες μέληPhryn.Trag.11
•del sonido de un instrumento musical, subst. acordes diferentes
ἀντίσπαστά τε Λυδῆς ἐφυμνεῖ πηκτίδος συγχορδίαS.Fr.412.
III subst. τὸ ἀ. una clase de beso, Hsch.
IV subst. ὁ ἀ. polea
ἕλκων ἐξ ἀντισπάστου τὸν πλάγιονAth.Mech.9.13.