ἀντιστατέω
1 resistir, oponerse c. dat.
ἀντιστατεῖ μοιPl.Grg.513c,
λόγοιςPh.1.205, cf. I.AI 18.319, Aristaenet.1.24.18, BGU 747.1.9 (II d.C.)
•c. prep. y ac.
ἐς τόν σε ἥκιστα ἐχρῆνHdt.3.52,
πρὸς τὸ ἔργονPlu.2.802b.
2 con ac. y dat. oponer
τῷ φόβῳ τὸ κλέοςLib.Vit.1.7.