ἀντιβαίνω
1 oponerse abs.
ὃς δ' ἂν ἀντιβαίνειν πειρᾶταιHdt.3.72,
ἀντιβάντων δὲ τῶν συμμάχωνHdt.8.3, cf. S.El.575, E.IA 1016, Ar.Eq.767, Plb.5.100.3, Plu.2.6d
•c. dat.
τούτοισιHdt.5.40,
τοῖσινA.Pr.234,
τούτῳArist.EN 1102b24
•c. prep. πρός y ac.
πρὸς τἀριστεράPl.Lg.634a,
πρὸς τοῦτο τὸ μέροςPlb.2.50.12,
πρὸς μηδένPlu.2.50a, cf. E.Fr.87aSn.
2 afirmar los pies
ἀντιβὰς ἐλᾷςAr.Ra.202
•c. dat.
πλευραῖσιν ἀντιβᾶσαpisando sus costados E.Ba.1126.