ἀναύδητος, -ον
• Alolema(s): dór. ἀναύδᾱτος S.Tr.968


1 indecible μένος A.Th.897, λόγος E.Io 783.

2 imposible κοὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ' ἄν S.Ai.714.

3 callado, que no habla ὅδ' ἀναύδατος φέρεται S.Tr.968.