ἀναψῠχή, -ῆς, ἡ
1 aireación, respiración Pl.Ti.84d, Arist.Fr.236.
2 frescura, frialdad
εὐδιεινὴν γαλήνην παρασχὼν ἢ πνίγεσιν ἀναψυχήνPl.Lg.919a
•frescor
ἀναψυχὴν ἕλκουσαι παρὰ τῆς δρόσουPhilostr.Im.2.1.
3 alivio
κακῶνE.Supp.615,
πημάτωνE.IT 1441b,
πόνωνE.Io 1604,
δέομαι ἀναψυχῆς τινοςPl.Smp.176a,
τεύξεσθαί τινος ἀναψυχῆςconseguir un respiro, PLond.42.19 (II a.C.), cf. Hsch.