ἀναστρωφάω
I
τόξον ἐνώμα πάντῃ ἀναστρωφῶνOd.21.394,
χέραTelest.4.4
•hacer evolucionar, caracolear
ἵππονHes.Sc.121.
2 en v. med. mover de aquí para allá fig.
βάρος περισσὸν γῆς ἀναστρωφώμενοιS.Fr.945.
II intr.
1 en v. med. moverse, vivir
ἐν δ' ἀφθόνοισι τοῖσδ' ἀναστρωφωμένηE.Fr.1063.5.
2 en v. act. retirarse c. gen.
ὀχῆςArat.1069.