ἀναστενᾰχίζω


lamentarse πυκίν' ἐν στήθεσσιν ἀναστενάχιζ' Il.10.9, παννυχίη δ' ἀλεγεινὸν ἀνεστενάχιζε γοῶσα Ἠώς Q.S.2.634 (cj.)
•c. ac. de pers. lamentar, llorar a νύμφη νυμφίον Nonn.D.24.192.