ἀνασπαστός, -όν
• Alolema(s): ἀνάσπαστος Hdt.4.204, 3.93, 5.106, 6.9, Theopomp.Hist.291, I.AI 14.142, Ap.1.194, Plb.2.53.5
I
κἀνασπαστὸν ποιεῖν (με)Ar.V.382
•levantado, arrancado
τά τε δένδρεα ἀνασπαστὰ πρόρριζα γίνεται διὰ τὴν βίην τοῦ πνεύματοςHp.Flat.3
•arrebatado, llevado
ἀνάσπαστος γέγονεD.10.32.
2 llevado tierra adentro
ἀνάσπαστος ὡς βασιλέα γενόμενοςTheopomp.Hist.291
•deportado tierra adentro esp. hacia Persia
ἀνασπάστους ἐποίησαν παρὰ βασιλέαHdt.4.204, cf. 6.32,
ἀνασπαστοὺς ποιῆσαι (Παίονας) ἐκ τῆς Εὐρώπης ἐς ἈσίηνHdt.5.12,
ἐμὲ ἀπὸ θαλάσσης ἀνάσπαστον ἐποίησαςHdt.5.106,
τὰς δὲ παρθένους ἀνασπάστους ἐς ΒάκτραHdt.6.9,
πρὸς βασιλέαX.Mem.4.2.33,
εἰς ΒαβυλῶναI.Ap.1.194
•simpl. deportado
ἐν τῇσι τοὺς ἀνασπάστους καλεομένους κατοικίζει βασιλεύςHdt.3.93, 7.80,
εἰς Ῥώμην ἀνάσπαστονI.AI 14.142.
II que se aprieta
ἀνασπαστούς τε δεδράγχαςlazos que se aprietan, AP 6.109 (Antip.)
•subst. cordones para atarse el calzado
χρυσοῖς ἀνασπαστοῖςAth.543f.
III
2 que se retira
εὐθὺς ἀνάσπαστοςretirándose inmediatamente Plb.2.53.5.