ἀναπάλλω
• Morfología: [aor. med. ἀνέπαλτο Il.23.694, 20.424, B.11.65, Pi.O.13.72, Call.Fr.742, pero ἀνεπήλατο Mosch.2.109, Nonn.D.31.209, part. ἀμπεπαλών Il.3.355, ἀναπαλείς Str.8.6.21]
I
ἀμπεπαλών προΐει δολιχόσκιον ἔγχοςIl.3.355, 5.280, cf. Il.20.438.
2 agitar arriba y abajo
κῶλαen el hiporquema, Ar.Ra.1358,
κλήρουςAnt.Lib.10.3
•en v. med. mismo sent.
αἰθέραE.Or.322.
3 c. ac. de pers. agitar, poner en movimiento
ἰαχαῖς τ' ἀ. (χορούς)E.Ba.149,
μαινάδαςE.Ba.1190.
II en v. med.
1 agitarse convulsivamente
ὡς δ' ὅθ' ὑπὸ φρικὸς ... ἀναπάλλεται ἰχθὺς θῖν' ἐν φυκιόεντι, ... ὣς πληγεὶς ἀνέπαλτ'Il.23.692.
2 saltar
ἀλγήσας δ' ἀνέπαλτοIl.8.85,
Ἀχιλλεὺς ὡς εἶδ', ὣς ἀ.Il.20.424,
ἀνὰ δ' ἔπαλτ' ὀρθῷ ποδίse puso en pie de un salto Pi.O.13.72,
ἀ. δίφρωνNonn.D.31.209
•de un toro arrancarse Mosch.2.109
•fig. surgir, brotar
νεῖκοςB.11.65,
ἀχρὴς δ' ἀνέπαλτοCall.Fr.742,
ἅμα τῷ σπόρῳ τοὺς ἄνδρας ἀναπάλλεσθαιEun.Hist.p.239, cf. Agath.3.16.6, 4.18.2, Str.l.c.,
οἷος δ' οὐρανόθεν πυρόεις ἀναπάλλεται ἀστήρcomo desde el cielo se dispara brillando una estrella fugaz A.R.3.1377.