ἀνακᾰλέω
• Alolema(s): poét. ἀγκ- A.A.1021, E.Ph.1501, Isyll.82; eol. ὀνκ- Sapph.44.33


A c. ἀνά ‘hacia arriba’ o de valor impreciso

I 1invocar, apostrofar, llamar a dioses y muertos (como resto de ritos de evocación) πάον' ὀνκαλέοντες Ἐκάβολον Sapph.l.c., θεούς Hdt.9.90, E.Ph.608, cf. Tr.469, Plu.2.671e, τὰς ... ἐπωνυμίας τοῦ θεοῦ ἀνακαλῶν Pl.R.394a
en v. med. mismo sent. αὐτὴ τὸν αὑτῆς δαίμον' ἀνακαλουμένη S.Tr.910, Ἀρὰς ... ἀνακαλοῦμαι ξυμμάχους ἐλθεῖν ἐμοί llamo a las Maldiciones para que vengan a mí como aliadas S.OC 1376, τόν τε δαίμονα Δαρεῖον ἀνακαλεῖσθε A.Pers.621, πατέρα νέρθεν ἀνακαλούμενον E.Hel.966, κατοιχομένους ἐπὶ τὰς χοὰς ἀνακαλοῦνται Plu.2.269b, cf. αἷμα τίς ἂν πάλιν ἀγκαλέσαιτ' ἐπαείδων; ¿quién podría con conjuros hacer volver la sangre (vertida)? A.A.1021, χαλκοῦ τε πατάγοις ἀνακαλουμένων τὸ φῶς llamando a la luz (de la luna) con golpes de bronce durante un eclipse, Plu.Aem.17
en gener. invocar τοὺς προγόνους D.25.97, τὴν εὐκοσμίαν Procop.Vand.2.4.7.

2 llamar pers. y anim. πολλὴ δὲ βοὴ τῶν μὲν ἀνακαλούντων ἀλλήλους X.Cyr.7.1.35, ὥσπερ κύων ὑπὸ νομέως ... ἀνακαληθείς Pl.R.440d
en v. med. mismo sent. εἴ τις κύνας ἐν θήρᾳ ἀνακαλοῖτο X.Cyr.1.6.19, ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες τῶν Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι llamando a algunos como si fueran amigos de los atenienses Th.7.73, οἱ βάτραχοι οἱ ἄρρενες ... ὅταν ἀνακαλῶνται τὰς θηλείας Arist.HA 536a13
c. ac. int. ἀνακαλεῖς με τίνα βοάν; ¿con qué grito me llamas? E.HF 910, τίνα ... στοναχάν ... ἀγκαλέσωμαι ...; E.Ph.1501.

3 convocar, citar, llamar pers. τοὺς ἀνακαλέοντας αὐτόν Hdt.3.127, τοὺς στρατηγούς And.Myst.45, a juicio, Lys.15.5
en v. med. mismo sent. ἀνακαλέσασθαι τοὺς παῖδας Hdt.2.121α.2, cf. Arist.Ath.8.2, ἀνεκαλοῦντο εἰς τοὺς μυρίους τούς προστάτας αὐτῶν X.HG 7.4.33, κατὰ τὸ ἑξῆς ἑκάστης ἀναγραφῆς ἀνακαλούμενος llamando por orden de cada lista, IG 9(2).1109.36, δέομαι οὖν σου ... ἀνακαλέσασθαι ἐπὶ [τὸ καθῆκον δικαστήριον Ἡρακλε]ίδην SB 9798.12
en v. pas. ser inscrito c. ἐς y ac. ἐς τὸ Ῥωμαίων βουλευτήριον ἀνακεκλημένος App.BC 4.25.

II c. dos ac. dar el nombre, llamar ἀνακαλοῦσα βάκχιον τὸν ξυγκύναγον, τὸν ξυνεργάτην ἄγρας, τὸν καλλίνικον E.Ba.1145, ἐπιχειροῦσι βάλλειν τὸν Δέξιππον, ἀνακαλοῦντες τὸν προδότην X.An.6.6.7, ἀνακαλοῦντες τὸν εὐεργέτην (de Ciro), X.Cyr.3.3.4, σωτῆρα Isyll.82, Δαναοὺς δὲ ἐν τοῖς ἔπεσι καὶ Ἀργείους καὶ Ἀχαιοὺς ἀνακαλεῖ Th.1.3, ἀνακαλοῦντες ταῦτα τὰ ὀνόματα ἑαυτούς, ἀδελφούς, πατέρας, ὑεῖς Pl.R.471d
en v. pas. ser llamado, ser proclamado Ἀργεῖος μὲν ἀνακαλούμενος S.El.693, τῷ Λημνίῳ τῷδ' ἀνακαλουμένῳ πυρί S.Ph.800
c. adv. o giro prep. ὀνομαστί Th.7.70, ἐξ ὀνόματος D.H.8.65.

B c. ἀνά ‘de nuevo’ y ‘hacia atrás’, en v. med. gener.

1 volver a invocar κεκλημένους μὲν ἀνακαλούμεθ' αὖ θεούς E.Supp.626
volver a apelar εἰς κηδεμονίαν Iambl.Myst.1.13.

2 llamar hacia atrás, hacer retroceder ὥσπερ πεφευγότας Pl.Phd.89a
tocar a retirada ἀνακαλεσάμενοι τῇ σάλπιγγι ἀπῇσαν X.An.4.4.22
retirar, revocar ἀνακαλεῖται τὴν ἀπόφασιν Diodor.T.Gen.M.33.1578D
tb. act. revocar a alguien del mando ἀνεκάλεσαν αὐτόν (Pausanias), Th.1.131.

3 recuperar, reanimar, hacer que se recupere ἀνακαλοῦ σεαυτόν M.Ant.6.31, ἀνακαλέσασθαι τῶν ἄκρων τὴν θέρμην Aret.CA 2.3.17, ὑστερικῶς τε πνιγομένας ἀνακαλοῦνται ὀσφραινόμενοι Dsc.2.34, σύνεσις καὶ ἁ πρεσβίστα φιλοσοφία ... ἀνακαλεσάμεναι τὸν νόον Ti.Locr.104c
tb. act. χροιὴν ἀνακαλέσαι Hp.Liqu.1.

4 fig. reparar τὰ ἁμαρτήματα Lys.6.49, ὁ Περτίναξ ἐπιχειρήσας ἐν ὀλίγῳ πάντα ἀνακαλέσασθαι D.C.73.10.3.

5 recobrarse, convalecer τούτῳ πνεῦμα διὰ τέλεος, ὥσπερ ἀνακαλεομένῳ Hp.Epid.1.26.1, cf. Gal.17(1).259.