< ἀνακρύπτω
ἀνακρωτόφονος >
ἀνακρωτηρίαστος
,
-ον
no mutilado
ὅπως ἀνακρωτηρίαστος ἀπονοστήσῃς
Eust.31.41,
σῶν καὶ ὑγιᾶ· ἀνακρωτηρίαστον
Sch.Th.3.34.