ἀμάρυγμα, -ματος, τό
• Alolema(s): eol. ἀμάρυχμα Sapph.16.18
• Prosodia: [ᾰμᾰ-]


1 destello, centelleo, resplandor de ojos o rostro ἀ. λάμπρον ... προσώπω Sapph.l.c., βλεφάρων Nonn.D.7.249, ἀ. χείλεος de la sonrisa, Theoc.23.7, ῥοδέης δ' ἀμάρυγμα παρειῆς resplandor de tu mejilla de rosa, AP 5.259 (Paul.Sil.), βάλλεν ἐπ' Αἰσονίδην ἀμαρύγματα (Medea) lanzaba al Esónida fulgentes miradas A.R.3.288, προσώπων Synes.Hymn.9.28, cf. Hsch.
de cosas brillo, resplandor διδύμης ἀμαρύγματι χροιῆς de unos ojos hechos de piedras preciosas, Triph.71, ἀμαρύγματα φαιδρὰ πεδίλων Nonn.D.2.596
fig. resplandor τῶν πισύρων ἀρετῶν ἀμαρύγματα AP 7.343.

2 centelleo, viveza de un mov. rápido Χαρί]των ἀμαρύγματ' ἔχο[υσα Hes.Fr.73.3, ἀ. πάλας B.9.36.