ἀμοιβαῖος, -α, -ον
• Alolema(s): fem. jón. -ίη A.R.3.82, AP 10.123, Triph.477
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [dat. plu. ἀμοιβαίῃσι Q.S.6.177]
I
(χρόνος) ὅς σφιν ἀμοιβαῖος ... ἐλήλαταιEmp.B 30.3,
ἦν τις ἀγὼν συμφωνίας ἀ. αὐλοῦ καὶ ῥυθμοῦSemus 11,
ἀστὸς ἀμοιβαίων πολίωνNonn.D.3.297,
ποσσὶν ἀμοιβαίοισιν ὀπίστερον ὤθεεν ὕδωρNonn.D.7.189,
ἀ. σῆμαMan.6.388
•
ἀ. χάριςun favor a cambio A.R.3.82,
ἀμοιβαίων δὲ τυράννων κράατα μετρήσασαque ha medido las cabezas de los sucesivos tiranos, AP 4.3.55 (Agath.),
ἄλλα μὲν ἵππῳ ἄλλα θεῷ ἀτάλαντον ἀμοιβαίῃ τέκεν εὐνῇlo parió en un parto de doble forma, semejante en parte a un caballo, en parte a un dios A.R.2.1241
•fem. plu. subst. turnos
νῆας ἀμοιβαίῃσι φυλασσέμενguardar las naves por turnos Q.S.6.177.
2 que se intercambia, recíproco, mutuo
ἀλλήλους δ' ὀλέκουσιν ἀμοιβαίοισι φόνοισιOpp.C.2.485
•de cartas en respuesta
τὰ δὲ ἀμοιβαῖα ... ἑωυτῷ δοῦναιHdt.6.4.
3 que paga, retributivo
ἀμοιβαῖα θεοῖσι δεῖπνα παρέχωνPi.O.1.39,
εἰσὶν ἀμοιβαῖαι κἀν φθιμένοις χάριτεςAP 7.657 (Leon.),
ἀμοιβαίην ἐκδέχεται νέμεσινAP 10.123,
τοιαῦτ' ἐστὶ τούτων τὰ ἀμοιβαῖαAristid.1.470, cf.
ἀμοιβαία ἔκτισις· ἀνταπόδοσις· ἢ ἐκ διαδοχῆς ὁμοίαSud., cf. AB 387, Phot.p.93R.
II en dif. géneros literarios.
1 amebeo del canto en el que dos partes se enfrentan y contestan
εἶτα δ' ἀμοιβαίαν ὑπελάμβανε Δάφνις ἀοιδάνTheoc.8.31
•subst.
δι' ἀμοιβαίων οἱ παῖδες ἄεισανTheoc.8.61.
2 que responde, propio de la responsión gener.
λόγων ἀμοιβαίων ἐνάρχεταιLuc.Am.30,
ἀμοιβαίην ἀνεβάλλετο γῆρυν ἀνοίξαςTriph.477
•esp. de la responsión coral
οἱ δ' ὥσπερ χορὸς εἰς ἀμοιβαῖα συγκεκροτημένοςPlu.Pomp.48,
ᾀδομένων δὲ τῶν ἑξῆς ἀμοιβαίων πρὸς τὸν χορόνPlu.Crass.33,
εἴσθεσις διπλῆς ἀμοιβαίας ἐκ στίχων ἰαμβικῶνSch.Ar.Pl.253, cf. 487.
3 el pie métrico amebeo (¯¯˘˘¯)
amoebaeos ex duabus longis et totidem breuibus et longa temporum octoDiom.1.481.25.
4 propio del diálogo, dialógico
ἐν οἷς γὰρ ἀμοιβαῖός ἐστι, φιλοσοφεῖref. a los discursos contrapuestos, Marcellin.Vit.Thuc.53,
τὰ εἴδη τὰ ἀ.Hermog.Id.2.10 (p.388), cf. Aristid.2.194
•subst. τὰ ἀ. el diálogo
ὅταν ... τὰ ἀ. καταλείπῃPl.R.394b.
III adv. -ως alternativamente
ἀ. ἀνθεστιάσετέ μεLuc.Am.9.