ἀμείλικτος, -ον
I
μειλιχίοις ἐπέεσσιν· ἀμείλικτον δ' ὄπ' ἄκουσανIl.11.137,
λισσόμενος ἐπέεσσιν, ἀμείλικτον δ' ὄπ' ἄκουσεIl.21.98, cf.
ἀ. ἀρὰMax.Tyr.6.6
•de pers. o dioses
ἀμειλίκτοιο ΔιόςA.R.3.337,
ᾍδηςBio Fr.12.3,
χαλεπὸς εἰς ὀργὴν ἐγένετο καὶ ἀ.D.H.9.44,
ὁ πατήρI.BI 1.523,
ἭρηNonn.D.8.353,
ΜοίρηGVI 961, pero tb. c. otras expresiones que significan ‘destino’ como
ἀ. μίτοιdel hilo de Cloto GVI 1904.12 (Amorgos)
•de animales, de una serpiente
ἀ. πέλωρMosch.4.26,
(κύνες) φοβεροί τε καὶ ἄγριοι καὶ ἐντυχεῖν ἀμείλικτοι ὄντεςAel.VH 14.46,
ἵππος (el caballo de Troya), ἀμειλίκτοιο φόβου τέραςTriph.289,
μοῦνον ἀμειλίκτοιο κεράατα δείδιθι ταύρουNonn.D.11.80
•de abstr.
δίκηPh.1.472,
ἀνάγκηPh.1.697,
διάνοιαPlu.2.610a,
μῆνιςAdam.1.9
•c. otras clases de palabras
Στυγὸς ὕδωρh.Cer.259,
τεῷ ἐγκάτθετο κώλῳ ἰὸν ἀμείλικτον ποικιλόδειρος ἔχιςAnyt.10.4P.,
παύσασθαι τὸν ἀμείλικτον χόλονD.H.8.52,
ἀμειλίκτους κραδίης ὀδύναςIUrb.Rom.1379.7 (II/III a.C.), neutr. subst., Hierocl.in CA 13.3, cf. tb. Archil.193
•neutr. adv.
ἀμείλικτα ὀργίζεσθεestáis irreconciliablemente irritados Luc.Pisc.4.
2 de ataduras irrompible
ἀμειλίκτων ὑπὸ δεσμῶνHes.Th.659.
3 no mezclado
ἀμείλικτον· ἄμικτονHsch., cf.
τὸ ἀκήρατον λέγειν τὸ ἄτρεπτον ..., τὸ ἀμείλικτον, τὸ ἄθικτον τῆς οὐσίας εἶδοςProcl.in Ti.3.258.22, pero es más probable el sent. I 1 .
4 subst. de caracteres la insociabilidad
τό τε ἄγριον καὶ τὸ ἀμείλικτον καὶ τὸ θυμοειδέςHp.Aër.23.
II adv. -ως implacablemente
κατεγίνωσκενApp.BC 4.54,
προνοεῖνSyrian.in Metaph.42.3,
ἐπὶ καταλεύσει τι δρῶσιν ἀμειλίκτως ἔχοντεςsiendo implacables contra los que hacen algo ... para la subversión Ph.2.298.