ἀμενηνός, -όν
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [tb. -ός, -ή, -όν Hp.Mul.1.5, Opp.H.2.58, Plot.6.6.18]
A
νεκύων ἀμενηνὰ κάρηναOd.10.521, 536, 11.29, cf. Ar.Fr.222, Luc.DMort.20.2,
νεκύων ἀμενηνὸν ἄγαλμαE.Tr.193,
δοιαὶ γάρ τε πύλαι ἀμενηνῶν εἰσὶν ὀνείρωνOd.19.562,
(ὄναρ) ἀμενηνόν τε ὄντωςThem.Or.21.263c,
(εἴδωλα) ἀμενηνὰ γὰρ καὶ ἀσθενῆPlot.3.6.7, cf.
ὕστερον αὖτ' ἀμενηνὸς ἀπείρονι κάππεσε δούπῳA.R.4.1688.
2 de pers. debilitado, flojo, sin vigor debido a heridas o enfermedad
ἤ κε ζὼς ἀμενηνὸς ἔα χαλκοῖο τυπῇσιIl.5.887,
ἰσχνοῖσί τε ἐοῦσι καὶ ἀμενηνοῖσιHp.Prorrh.2.30,
λεπτὴ καὶ ἀμενηνὴ (la mujer) ἐκ τῶν ἐπιμηνίωνHp.Mul.1.5
•de los hombres op. los dioses
φῦλ' ἀμενηνὰ χαμαιγενέων ἀνθρώπωνh.Cer.352
•de ciertos pueblos o razas
Πυγμαῖ[οι] ἀμενηνοίHes.Fr.150.18,
σκιοιδέα φῦλ' ἀμενηνάAr.Au.686
•gener. débil, desdichado
μή με ζῶντ' ἀμενηνὸν ἐν ἀνθρώποισιν ἐάσῃς ναίεινh.Ven.188,
ἀμενηνὸν ἄνδραS.Ai.890,
γέρων ὡσείτ' ἀμενηνόςMosch.4.113
•impotente
(Ἀφροδίτης) ἔργα πρὸς ἰμερόεντα ... ἀμενηνὸν ἐόντα (φῶτα)Orph.L.470.
II
εἰσὶ δ' οἱ ἄκεντροι (σφῆκες) ἐλάττους καὶ ἀμενηνότεροιArist.HA 628b4,
(νάρκη) μαλακή τε δέμας καὶ πᾶσ' ἀμενηνήOpp.H.2.58,
τὰ δὲ κλήματα ἀμενηνὰ διὰ τὴν τῆς τροφῆς ἀσθένειανThphr.CP 3.14.5, cf. HP 4.12.2, Orph.A.916,
οἱ μιμούμενοι ἀμενηνῇ τῇ φωνῇ μιμοῦνταιArist.Pr.899a30, cf. 31,
ἀμενηνὴ ἡ ζωὴ τοῦ ζῴου αὐτοῦPlot.6.6.18,
τῷ τὰς κινάσιας ἀμενηνοτέρας γίγνεσθαιTi.Locr.100c.
2 del agua, fuego, luz, etc. sutil, inconsistente
τὸ δὲ φύλλον (ἔχουσα) λεπτότερον καὶ ἀμενηνότερον ἡ παραλία (πεύκη)Thphr.HP 3.9.1,
φόως ἀ.Arat.786,
ἀμενηνὰ φέρεσθαιdebilitarse (la luz de las estrellas), Arat.1016,
σκιαίPh.2.215,
πῦρPh.2.564,
ἀμενηνότερον πάντων εἶναι τὸ ὕδωρ ἐκεῖνοArr.Ind.6.3.
3 anulado
εἰναετῆ λώβην ἀμενηνὸν ἔθηκαςsanaste una dolencia de nueve años Orph.L.348.
III
μηδ' ... σκοπιὴν ταύτην ἀμενηνὰ φυλάσσεινno vigiles este examen (astronómico) de manera imprecisa Arat.883,
εἰ ... ἀμενηνὰ φαείνοιsi brilla vacilantemente Arat.905.
2 neutr. como adv. apagadamente
(τὠφθαλμὼ) ἀμενηνὸν ὁρῶντας(los ojos) que miran apagadamente Philostr.Iun.Im.17.1.
3 adv. -ῶς débilmente
ἀμενηνῶς γὰρ καὶ ἐκλύτως πρόσεισι τῇ ἁφῇAgathin. en Gal.8.938.
B no permanente (por falsa etimología a partir de μένω)
αἴτιον δέ ἐστι τὸ ἀμενηνὰς ταύτας εἶναι (τὰς κατηγορίας)Simp.in Ph.832.12.