ἀλιτρόνοος, -ον
• Prosodia: [ᾰ-]


malvado de mente, cuyos pensamientos son impíos φῶτας γὰρ ἀλιτρο<νό>ους ἐπέδησας Maiist.85, ψυχή Orác. en Porph.Fr.329, cf. IStratonikeia 1018.5 (biz.), Nonn.Par.Eu.Io.9.31, 12.31.