ἀλαζονεία, -ας, ἡ
• Alolema(s): -ία Orac.Sib.8.32; ἀλαζωνεία Hdn.Epim.183
• Prosodia: [ᾰ-]


1 vanidad, fanfarronería, presunción ὑπ' ἀλαζονείας Ar.Ra.919, ὕβρις καὶ ἀ. Pl.Phdr.253e, ψεύδος καὶ ἀ. Pl.Grg.525a, τὸ τῶν χρημάτων πλῆθος ἀλαζονείαν εἶναι X.HG 7.1.38, cf. Isoc.12.20, D.22.47, Aeschin.3.101, Pl.Def.416a, Arist.EN 1127a13, VV 1251b2, Men.Fr.743, Posidipp.28.5, Thphr.Char.23.1, Luc.Nec.12, Teles 4.35, Plu.2.43b, Procop.Pers.1.11.33, Ph.2.285
op. εἰρώνεια como προσποίησις ἐπὶ τὸ μεῖζον Arist.EN 1108a21
c. gen. subjet. Πέρσου X.Ages.9.1, (Αἰτωλῶν) ἔμφυτος ἀ. Plb.4.3.1, ἀ. τῶν ὑπερηφανούντων ἑαυτούς Plb.5.33.8, ἀ. τοῦ ψηφίσματος Aeschin.3.237, ἀ. τῆς ψυχῆς LXX 4Ma.1.26, Ph.2.404, τοῦ βίου 1Ep.Io.2.16, ἐπί τινι LXX Sap.17.7, περί τοὺς βίους Plb.6.57.6
fig. ἀ. χορδῶν fanfarronería o descaro de las cuerdas (de un instrumento musical), Pl.R.531b.

2 plu. actos de fanfarronería en la comedia νικῆσαί σ' ἀλαζονείαις Ar.Eq.903, cf. 290.