ἀθῡμία, -ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Hp.Aër.16


1 pusilanimidad, falta de coraje ἀ. τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀνανδρείη Hp.l.c., οὔτε τινὰ δειλίην μοι παριδὼν οὔτε ἀθυμίην Hdt.1.37, cf. Plot.2.3.11.

2 desánimo, desaliento εἰς ἀθυμίαν καθιστάναι Pl.Lg.731a, cf. Aeschin.3.177, 1Ep.Clem.46.9, D.C.49.7.3, ἀθυμίαν ... πλείστην παρεῖχε πᾶσιν X.Cyr.4.1.8, εἰς ἀθυμίαν καταστῆναι Lys.12.3, (αὐτούς) τοῦ πλήθους τῶν ἀπολωλότων εἰς ἀθυμίαν ἄγοντος Plb.10.14.6, ἐν πάσῃ ἀθυμίᾳ εἶναι X.HG 6.2.24, ἐν πολλῇ εἶναι ἀθυμίᾳ BGU 728.8 (biz.), ἀθυμίαν ἔχειν S.Ant.237, λήθη ... καὶ ἀθυμία ... πολλοῖς ... εἰς τὴν διάνοιαν ἐμπίπτουσιν X.Mem.3.12.6, μήτε ἀθυμίᾳ τοιαύτῃ δῷς σεαυτόν Luc.Asin.39, ἐγένετό τις ἀ. τῆς ψυχῆς Plb.30.32.10, ἀ. πολλή μοι ἐστίν T.Abr.A 20, πόθεν δ' ἐς ὑμᾶς ἥδ' ἐσῆλθ' ἀθυμία E.HF 552, ὑπὸ τῆς ἀθυμίας μετήλλαχεν τὸν βίον se murió de pena, UPZ 19.14 (II a.C.).