ἀθόρῠβος, -ον


I 1tranquilo, sin perturbaciones συνουσία Pl.Lg.640c, ἄρχων Pl.Lg.640c, ἀ[θόρ]υβον ... καὶ ἀδ[ε]ῆ ἐμ πᾶσιν εἶναι Polystr.Contempt.30.6, γενομένης τῆς εἰσόδου ἀθορύβου Plb.8.29.1, ἀ. καὶ βέβαιος Plu.Fab.26, ἀθόρυβον τὸ ἦθος καὶ νήνεμον ἔχουσι τὴν ψυχήν Plu.2.589d, ἡ ζωή Procl.in R.1.18, cf. PFlor.323.16 (VI d.C.).

2 que no produce confusión σημεῖα Ascl.Tact.12.10.

II adv. -ως imperturbablemente, sin perturbaciones ὡς ἀ. ... λόγος ... ἵκηται E.Or.630, ζῆν Epicur.Ep.[3] 87, φρονεῖ[ν Men.Pc.348, βίος ... ἀ. ... [δια]νυ[ό]μενος Phld.Oec.12.35, cf. Aeschin.3.201, Procl.in R.1.19.