ἀείφρουρος, -ον
• Alolema(s): ἀιείφρουρος S.Ant.892


siempre vigilante de ahí perenne, eterno μελίλωτος Cratin.105.7, οἴκησις de la tumba, S.Ant.892, πόνος Opp.H.4.189, cf. S.Fr.580 (dud., aunque cf. ἀΐφρουρος· †αἰθάλη. Σοφοκλῆς).