δάκρυ, -υος, τό
• Alolema(s): beoc. δάκρου Corinn.1.3.50
• Morfología: [dat. δάκρεϊ Trag.Adesp.566f; plu. ac. δάκρη Pi.Fr.122.3]
1 lágrima frec. en sg. colect. llanto uso no numerativo
θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δ.y le cayó abundante llanto, Il.2.266,
δ. χαμαὶ βάλεν ἐκ βλεφάροιϊνOd.17.490, cf. 11.5,
κατ]ὰ δ. χέουσαHes.Fr.116.6, cf. B.17.95,
δάκρεϊ χειμαινομένῳTrag.Adesp.l.c., cf. Luc.Trag.317, Q.S.5.627,
οἴσεσθαι δ.obtener lágrimas e.d. compasión A.Pr.638,
γόου δὲ μηδὲν εἰσίτω δ.que no sobrevenga ni una lágrima de lamento S.Tr.1199,
δ. παιδόςCall.Fr.202.38,
ὡς ἂν ... γλυκὺ δ. βάλωRhian.73.6,
τὸ πᾶσιν ἀνθρώποις [διδόμε]νον δ.A.Al.9A.3.2
•tb. en plu., uso numerativo
(ὀιστοί) δάκρυσι μῦρον(los dardos) destilaban gotas de veneno Hes.Sc.132,
κόνις ... δάκρυσι μυδαλέηHes.Sc.270,
ἢ τίνα μοῦσαν ἐπέλθω δάκρυσιν ἢ θρήνοις ἢ πένθεσιν;¿qué canto entonaré con lágrimas, trenos y gemidos? E.Hel.166,
δάκρυσι πᾶν τὸ στράτευμα πλησθένTh.7.75, cf. Hp.Epid.1.23,
ἐξέλιπον ἐν δάκρυσιν οἱ ὀφθαλμοί μουLXX La.2.11, cf. Ps.6.7, 125.5,
δάκρυσιν ἤρξατο βρέχειν τοὺς πόδας αὐτοῦEu.Luc.7.38,
τὸν δ' ἀποιχόμενον μνήμῃ τιμᾶτε, μὴ δάκρυσινD.Chr.29.22,
δακρύων ὄμβρους χευόμενος κατὰ γῆςISmyrna 544a.2 (III d.C.),
δάκρυσι κλαύσαςD.C.59.27.5, cf. LXX Mi.2.6,
ῥεομένων δάκρυσι διὰ τὸν ... φόβονPh.2.530, cf. 77, I.AI 1.275, 2.166.
2 bot. gota dicho de la savia de plantas
λιβάνου ξανθὰ δάκρη θυμιᾶτεquemáis rubias gotas de incienso Pi.l.c.,
πεύκινον δ.gota de resina E.Med.1200,
δ. κάμωνοςsavia de la escamonea Nic.Al.484.
• Etimología: Antiguo tema en -u-, cf. arm. artasuk‘ ‘lágrimas’ < *drakuu̯a. equiv., c. metát., de δάκρυα (lat. dacruma, lacrima es prob. un prést.); de una r. similar, prob. no emparentada *H2ekru- derivan ai. áśru-, toc. B akrūna, etc.