δυσανασχετέω
• Morfología: [impf. δυσηνησχέτουν Hdn.Epim.281]
I soportar mal
τὰ γιγνόμεναTh.7.71,
τὴν τριβήνPlu.Sert.16.
II intr.
1 pasarlo mal
δυσανασχετεῖ καὶ ξενοπαθεῖdel alma, Plu.2.607e, cf. Philostr.Ep.63, Eus.Mynd.59
•ref. a un enfermo sufrir, sentirse mal
χρόνον ... ἐφ' ὅσον ὁ πάσχων μὴ δυσανασχετῇAët.8.44.
2 c. rég. prep. enojarse
πρὸς τὰς τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφωνPlb.16.12.5,
πρὸς τὴν ἀνατριβήνPlu.Ant.65,
περὶ μοίρας ἢ θανάτουPhalar.Ep.37,
ἐπὶ τῇ βλάβῃPh.2.461,
ἐπὶ τοῖς γεγενημένοιςPlu.Cam.35
•tb. c. dat.
τοῖς γινομένοιςI.AI 13.411
•abs. contenerse con dificultad
δυσανασχετήσαντες ἐμέλλησαν αὐτὸν ἀνελεῖνPh.2.167.