1 inmenso, enorme μήκη Pl.Lg.890e, πράγματα Is.Fr.123, μακρὸς ... ὁ λόγος καὶ δ. Iul.Or.3.101d, κῦμα Call.Fr.713, ἐρήμη πέζα διωλυγίης ... ἠπείροιο A.R.l.c., ἐκτάσεις Ph.1.247, σκότος Dam.Isid.303, τιμαί Them.Or.11.146b.

2 alto, agudo, chillón (ἀοιδαί) Pi.Fr.52r.5 (cj. ap. crít.), μακρὰ ... καὶ δ. φλυαρία Pl.Tht.162a, πνεῦμα διωλύγιον agudo pitido emitido por una clepsidra AP 7.641 (Antiphil.), φθέγμα θρηνῶδες καὶ διωλύγιον Agath.1.12.8
•neutr. como adv. διωλύγιον de forma aguda o sonora ἀνεβόησεν Charito 3.3.15, Lib.Decl.26.47, ἐκώκυσε Ach.Tat.1.13.1, ἀνωλόλυξεν μέγα καὶ δ. Erot.Fr.Pap.Call.5, ἀνῳμώζων I.BI 7.202, κιθαρίζων Orph.A.408, cf. Hsch., Sud.

3 fig. pesado ὁ βαθὺς καὶ δ. ὕπνος Ph.1.680.

II διωλύγιον· eol. τὸ μὴ ἀπολλύμενον Phot.δ 683.