διοράω
• Morfología: [aor. inf. διιδεῖν Pl.R.577a; fut. διόψομαι Pl.R.423e; perf. διῶμμαι Thgn.1311]


1 ver a través ταῦτα διορῶντες ἐφοβοῦντο ὡς ἐνέδραν οὖσαν X.An.5.2.30, οὐ δυνάμεθα τὰ ἐντὸς αὐτῶν ἀκριβῶς διορᾶν Arist.Col.794a8, abs. Arist.Pr.905b1, cf. GC 326b11, c. διὰ y gen. διὰ τῶν ἀραιῶν οὐ διορᾷ ἡ ὄψις la vista no atraviesa los cuerpos porosos Arist.Pr.939a12, en v. pas. διὰ μὲν τῆς ὑέλου διορᾶται Arist.Pr.905b6
fig. Pl.R.577a.

2 ver claramente, darse cuenta ὀξέως διορᾷ ταῦτα ἐφ' ἃ τέτραπται Pl.R.519a, διορᾷ τῷ λογισμῷ τὸ ἁμαρτανόμενον Plu.2.447b, c. περί y gen. περὶ ἀγαθοῦ διιδεῖν tener una clara percepción del bien Plot.1.8.1
comprender ὅσα εἶπες ... διορᾶν X.Oec.6.1, (λόγος) οὐ ῥᾴδιος διιδεῖν Pl.Phd.62b
perf. conocer, tener el conocimiento καὶ γάρ σε διῶμμαι Thgn.l.c.

3 distinguir c. ac. plu. o varios ac. concertados διόρα καὶ τοὺς τέχνῃ κολακεύοντας καὶ τοὺς μετ' εὐνοίας θεραπεύοντας Isoc.2.28, cf. Epicur.Fr.[26] 40, τὰς φύσεις τῶν ἀνθρώπων Isoc.3.16, δόξας Epicur.Fr.[30] 27, en v. pas. οὔτ' ἠελίοιο διείδεται ὠκέα γυῖα ni se distinguen los veloces miembros del Sol Emp.B 27.1
tb. c. ac. sg. τὸν δ' ἄχρηστον (λόγον) ... διεῖδε Plu.2.39c.