διορχέομαι
• Morfología: [ép. pres. διορχεῦνται Opp.H.5.440]


1 competir en bailes c. dat. de pers. ἐμοὶ διορχησόμενος ἐνθάδ' εἰσίτω Ar.V.1499, cf. 1481.

2 bailar, danzar fig. de peces que huyen διορχεῦνται δ' ἐνὶ πόντῳ Opp.l.c.