διεκδύνω


1 intr. salir ὅταν ὁ ἀὴρ ... μὴ οἷός τε ᾖ διεκδῦναι ἔξω Hp.Morb.Sacr.7, διεκδὺς ὁ κυνηγέτης ἀπαλλάττεται Ar.Byz.Epit.2.120
huir, escapar διεκδῦναι βουλόμενοι Plu.Pel.17, οὐκοῦν πειρῶ διεκδῦναι Luc.Herm.65, δυσχερῶς διεκδύνουσι Gr.Nyss.Virg.314.8, cf. Olymp.Iob 18.7-9.

2 tr. escapar de τὸν θάνατον Nic.Dam.Vit.Caes.80, τὰς ὑλικὰς ἀρχὰς ἔνεστι διεκδῦναι Ph.1.220, δικτύοις, ἃ πολὺς διεκδῦναι πόνος Ph.1.316, τὸν ὄχλον Plu.Tim.10, τὰ πικρὰ κολαστήρια Basil.Ep.46.5.53.