διεκδρομή, -ῆς, ἡ


1 paso a través διεκδρομὰς ἔχοντες ἅρμασιν τόπους Ezech.199
•de agua curso αἱ τῶν ῥείθρων διεκδρομαί Philost.HE 3.9, cf. Ps.Callisth.1.31.3
•fig. del tiempo transcurso τῆς ἡμέρας Clem.Al.Paed.2.9.77, τῶν αἰτιῶν Vett.Val.198.16.

2 en cont. bélico incursión I.BI 1.349.