διδύμιον, -ου, τό
I anat., plu.
1 eminencias cercanas a la glándula pineal del cerebro, tubérculos cuadrigéminos
εἰσὶ δ' οἳ διδύμοις εἰκάσαντες αὐτὰ διδύμια καλεῖν εἵλοντοGal.3.678, cf. 2.729.
2 dim. de δίδυμος testículo pequeño Paul.Aeg.6.68.
II bot. otro n. de la ὄρχις orquídea
διδυμίου ῥίζα· βοτάνης εἶδος. καὶ ὁ ὄρχις δὲ οὕτως λέγεταιHsch.