1 de pers. errar, vagar, deambular πόλλα δὲ ζαφοίταισ' ... ἐπιμνάσθεισ' Ἄτθιδος Sapph.l.c., ἄνδρες πολλοὶ καὶ μεγαλοὶ ... ἐν τῷ ἀέρι διαφοιτῶντες ἐφαντάζοντο D.C.66.22.3
•ir de un lado a otro ταῦτα διαφοιτέοντες ἔλεγον anunciaban estas cosas yendo por todos lados de los heraldos, Hdt.1.60, cf. 186, διὰ τῆς χώρας Ar.Au.557, δι' ὅλης αὐτῆς (τῆς ὕλης) Gal.4.561, <ἀ>ν' ἐρῆμον δρίος Lyr.Alex.Adesp.7.2, βαρέως X.Cyn.3.3, c. gen. διαφοιτᾶν τῆς Ἰταλίας Plu.Caes.33, τῆς πόλεως D.Chr.34.20
•c. ac. de ext. recorrer αὐτό (τὸ ζεῦγμα) Philostr.Im.2.17.

2 fig. extenderse por todos lados de palabras λόγος ... εἰς Ῥώμην Plu.Fab.8, cf. Isid.Pel.Ep.M.78.213C, μῦθος Luc.Alex.7, ἡ φήμη Hdn.1.4.8, Ach.Tat.6.10.3, ἀνὰ τὴν πόλιν ... φήμ[η Erot.Fr.Pap.Chion.2.4, cf. Origenes Io.6.39, ἡ νοερὰ δύναμις M.Ant.8.54, ψυχή Plot.1.1.4, c. gen. ταῦτα ... αὐτοῦ τῆς φιλοσοφίας Plu.2.1108d
•c. ac. de ext. recorrer, invadir οἰμωγὴ ... τὸν στρατόν Philostr.Her.65.24, τὰ καθολικώτατα τῶν ἐνεργημάτων αὐτοῦ ... ἐπ' ἴσης πάντα Clem.Al.Strom.5.14.133.