διασποδέω
1 sent. erót. joder
διασποδῆσαι ἀνάσιμον ἢ πρεσβυτέρανjoder a una chata o una vieja Ar.Ec.939.
2 golpear, sacudir Hsch., cf. en v. pas., Hsch.s.u. διεσποδημένη (prob. en sent. erót., cf. 1)
•quizá destrozar, violentar
διεσποδηκώς· διεσπακώςCom.Adesp.1059.11 (quizá tb. en sent. erót., cf. 1).