διαρπαγή, -ῆς, ἡ
saqueo, pillaje
μετά δὲ τήν διαρπαγὴν ἀπολέσθαι πάνταςHdt.9.42,
ἅπασα δ' ἡ χώρα ταραχῆς καὶ διαρπαγῆς ἔγεμενD.S.12.41,
ἵνα μὴ δ. ὑπὸ τοῦ πλήθος γένηταιD.C.59.30.3, cf. Plb.10.16.6, IAphrodisias 1.12.13 (I a.C.), App.BC 5.49, Vett.Val.102.27, Hld.1.3.5, IG 22.1121.24 (IV d.C.), PMasp.4.13 (VI d.C.), c. gen. obj.
δόμωνLyc.70,
αὐτοῦLXX Ma.3.10,
τῶ[ν το]ῦ [θ]εοῦ χρημάτωνIM 46.10 (III/II a.C.), cf. Plu.2.248e,
τῶν ἀγρῶνD.H.9.67, c. gen. subjet.
τῶν θεωρῶνI.AI 19.93.