διαποστέλλω


1 c. ac. de cosa enviar, mandar τὰ χρήματα τὰ παρ' ἡμῶν εἰς Χίον D.35.54, τοῦ δό[γμ]ατος τὸ ἀντίγραφον πρὸς τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναί[ω]ν FD 2.68.56 (III a.C.), cf. 3.238.23 (II a.C.), en v. pas. ἐπιστολὴ διαπεσταλμένη Plb.5.42.7.

2 c. ac. de pers. enviar, despachar esp. como mensajero πρὸς τοὺς ἄλλο[υς] Ἕλληνας διεπρέσβευσαν καὶ κήρυκας διαποστείλ[αν]τες ... FD 1.479.5 (III a.C.), τοὺς γραμματοφόρους πρὸς τὰς ἐν Πελοποννήσῳ ... πόλεις Plb.5.17.9, (τοὺς αὐτομολήσαντας) ἐπὶ τὰς πόλεις D.S.19.50, cf. 61, en v. pas. οἱ διαποστελλόμενοι Plb.18.22.2, ὁ διαποσταλησόμενος πρὸς αὐτόν Plb.31.15.13, τὸ παρ' ἡμῶν διαποστελλόμενον παιδάριον UPZ 39.18 (II a.C.)
tb. como representante o apoderado, en v. pas. διαπέσταλμαι πρὸς τὴν τοῦ χρηματισμοῦ [τελείωσι]ν PFam.Teb.29.12 (II d.C.), cf. BGU 1168.3 (I a.C.), ὁ διαπεσταλμένος ὑπ' ἐμοῦ Αὐρήλιος Ἀπολλώνιος POxy.1220.46 (III d.C.), cf. PMich.614.37 (III d.C.)
raro en v. med. πρὸς τὴν τοῦ χρηματισμοῦ τελείωσιν διαπέσταλμαι Ἡρακλείδην POxy.286.26 (I d.C.), cf. PLond.908.35 (II d.C.).