διαπιστεύω


I intr.

1 confiar en c. dat. τούτῳ περὶ τῶν μεγίστων Aeschin.1.188, τούτοις D.7.17, ἡμῖν PHib.147 (III a.C.), cf. IEphesos 4A.73 (III a.C.), ὀμνύτω ... τὸν ὅρκον ὃν ἂν ἡ πόλις προγράψῃ, ἂν μὴ ἀνωμότῳ διαπιστεύωσι PAAH 1971.41 (Anfípolis II/I a.C.), μηθὲν αὐτῷ διαπιστεύσῃς no te fíes nada de él, SB 12084.7 (I d.C.).

2 creer en c. dat. μύθῳ ποιητοῦ Max.Tyr.4.7.

II tr.

1 confiar, poner en manos de c. ac. y dat. de pers. ὑμῖν ... τὴν πολιτείαν Aeschin.3.8, τὴν μὲν ... δυναστείαν Ἀχαιῷ Plb.5.40.7, τῷ Ἀπόλλωνι τὰν ὠνάν FD 3.16.4 (II a.C.), Ἡρώδῃ ... τὸν πρὸς Ἄραβας πόλεμον I.BI 1.365
en v. pas. merecer confianza, ser digno de crédito D.10.51, Plu.Cat.Mi.47, Aen.Gaz.Thphr.17.24.

2 creer τὸ τοιοῦτον Arist.PA 673a17.

3 dar en garantía, empeñar τινὰ μὲν τῶν [σκευῶν PCair.Zen.626.5 (III a.C.).