διαλογικός, -ή, -όν
1 dialogado, en forma de diálogo
περίοδοςDemetr.Eloc.19, 21,
γύμνασμαTheo Prog.60.24,
χαρακτήρThdt.Eran.29, cf. Dexipp.in Cat.4.2.tít., Phlp.in Cat.3.15, Ammon.in Cat.4.15, Elias in Cat.114.16, Simp.in Ph.8.17
•propio del diálogo
χάριτεςBasil.Ep.135.1.
2 adv. -ῶς en forma dialogada Theo Prog.89.30, Thdt.Eran.29, Ep.Sirm.131 (p.122), Olymp.in Alc.60, Eustr.in EN 401.1,
(Νηφαλίῳ) δ. συμπλέκεταιse enzarza en una discusión con Nefalio Euagr.Schol.HE 3.33 (p.132).