1 cerrar c. ac. de cosa τὸ στόμα τοῦ Πόντου App.Mith.12, ὅπλοις τὰς ἐξόδους D.H.8.82, cf. I.AI 19.102, τὰς ἐπὶ τὴν κώμην ὁρμὰς αὐτῶν διακλείειν I.BI 4.426
•fig. impedir διακλείων τὰς χορηγίας τοῖς περὶ τὸν Μάθω καὶ Σπένδιον Plb.1.82.13, las guerras, Sch.Pi.P.8.3a.

2 cerrar el paso, prohibir el acceso, estorbar c. ac. de pers. y gen. separat. ἀπὸ τῆς χώρας τοὺς Καρχηδονίους Plb.1.73.6, με τῆς εἰσόδου D.H.11.14, cf. 9.66, πολλοὺς ... τῆς φιλανθρωπίας IPr.112.59 (I a.C.)
•en v. pas. ser impedido c. gen. διακλεισθησόμενον τὸν Μόλωνα τῆς εἰς τὴν Μηδίαν ἐπανόδου Plb.5.51.10, c. inf. διεκλείσθη ... συμμετασχεῖν I.BI 1.365.