διαγωνίζομαι
1 luchar
μάχῃ δ.librar batalla Th.5.10, cf. 8.46
•luchar contra c. dat. de pers., X.Mem.3.9.2, Pl.Alc.1.123d, c. πρός y ac., X.Cyr.1.6.26, Plb.3.43.7,
πρὸς ἀλλήλουςPlb.3.62.6,
πρός τε Προυσίαν ... καὶ τοὺς ΓάλαταςRFIC 60.1932.446 (Telmeso II a.C.)
•c. περί y gen. luchar por
περὶ τοῦ κύριος ἑτέρων εἶναι δ.Aeschin.3.132,
περὶ τῶν πραγμάτωνIIl.32.9 (III a.C.),
περὶ τῆς ... χώρας καὶ πατρίδοςPlb.2.35.8, cf. D.7.8, Luc.VH 2.8
•c. ὑπέρ y gen. luchar en defensa de
πρὸς Καρχηδονίους ὑπὲρ τῆς Σικελιωτῶν ἀρχῆς διηγωνίζοντοPlb.2.20.10, cf. D.H.3.17
•fig. hacer frente, arrostrar
πρὸς τὴν βίαν τῶν πνευμάτωνGr.Nyss.Mart.2.161.24.
2 disputar, luchar
λόγῳ δ.Pl.Grg.456b, Isoc.15.147,
διαγωνισάμενος μετὰ τῶν συμπρεσβευτῶν πρὸς τοὺς ἀντικειμένους τῶν ἐγχωρίωνCRIA 167.10 (Apolonia II a.C.),
πράξεις ... τὰς ὑπὸ σοῦ διαγωνισθείσαςSocr.Ep.28.9
•en perf. haber decidido un conflicto, zanjar una cuestión
ὁ λόγος ... διηγώνισταιtu argumento zanja la cuestión Zach.Mit.Opif.M.85.1120B.
3 celebrar un certamen agonístico
περὶ τῆς τέχνης διαγωνιεῖσθ' ἔφασκε πρός γ' Εὐριπίδηνref. a Esquilo, Ar.Ra.794, un certamen coral, X.HG 6.4.16, un certamen atlético, en metáf., Plu.2.556e.