δαίτη, -ης, ἡ
1 banquete
ἐν δαίτῃσι καὶ εἰλαπίνῃσι παρέσταιIl.10.217,
δήεις ... βασιλῆας δαίτην δαινυμένουςOd.7.50,
τάς (cód.) τ' ὠμοφάγους δαίτας τελέσαςE.Fr.472.12,
ἐς δαίτην ἐκάλεσσεν ὁμηθέαςCall.Fr.178.5, cf. 102,
δαίτην ἀμφίεπονA.R.2.761, cf. Hsch.
•banquete de celebración religiosa
εὔχεω ... Ποσειδάωνι ἄνακτι· τοῦ γὰρ καὶ δαίτης ἠντήσατε δεῦρο μολόντεςOd.3.44,
γάμου δ.banquete de bodas Babr.32.9.
2 alimento, comida
δαίτην ἀπερεύγεται αἱματόεσσανNic.Al.380, de anim.
(ἄρκτοι) μαιόμεναι δαίτην ἀνεμώλιονOpp.H.2.251.
• Etimología: Doblete en -τη de δαίς q.u.