δαιδάλλω


1 trabajar artísticamente, c. ac. de cosa embellecer, adornar σάκος ... πάντοσε δαιδάλλων Il.18.479, λέχος ... δαιδάλλων χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδ' ἐλέφαντι Od.23.200, τὰν παιδὸς καλλίσταν εἰκῶ IUrb.Rom.102a.3, cf. Man.2.320, 4.441, Nonn.D.2.167
c. ac. de animado adornar, tatuar (τεχνήμονες ἄνδρες) δαιδάλλουσι πόσιν καλόν ref. un tipo de caballos no naturalmente moteados, Opp.C.1.335, cf. en v. pas. Opp.C.1.324
fig. c. suj. o instrum. de abstr., esp. la palabra o el canto πόλιν εὐανορίαισι τάνδε κλυταῖς δαιδάλλειν engalanar, e.e. engrandecer esta ciudad con sonadas gestas Pi.O.5.21, πολ]λὰ μὲν ... δαιδάλλοισ' ἔπεσιν Pi.Fr.94b.32, en v. pas. δεδαιδαλμένοι ψεύδεσι ... μῦθοι Pi.O.1.29, πλοῦτος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος Pi.O.2.53, (ἄνδρα) μελιγδούποισι δαιδαλθέντα ... ἀοιδαῖς Pi.N.11.18, cf. Synes.Hymn.1.338.

2 esculpir, representar en una estatua en v. pas. τὸν Ὄσιριν ... δαιδαλθῆναι ἐκέλευσεν Clem.Al.Prot.4.48.