γνωμολογία, -ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Hp.Decent.5


1 sentencia, uso de sentencias como exponente del estilo sentencioso πῶς φράσωμεν αὖ μουσεῖα λόγων ὡς διπλασιολογίαν καὶ γνωμολογίαν; Pl.Phdr.267c, cf. Hp.l.c., Arist.Rh.1394a19, δεινότατός ἐστιν ἐν ταῖς ... ἀφ' αὑτοῦ γνωμολογίαις Plb.12.28.10, cf. Demad.17, τῇ γνωμολογίᾳ χρώμενος Sch.Er.Il.13.726.

2 plu. máximas γνωμολογίαι τε λαμπραί Antipho Soph.B 44a.5, τελευταῖον δὲ τοῖς ἐνθυμήμασι καὶ ταῖς γνωμολογίαις Anaximen.Rh.1443a3, cf. D.H.Dem.46, Plu.2.16c, Fab.1, Cat.Ma.2, Aristid.Quint.74.2, Philostr.VS 500
serie o colección de máximas Ἡσίοδος εὐδοκιμεῖ μάλιστα περὶ τὰς ἐν τοῖς Ἔργοις γνωμολογίας Plu.Thes.3, Γνωμολογίαν δι' ἐλεγείων de la obra de Teognis, Sud.s.u. Θεόγνις.