γλωττοφόρος, -ον


que tiene lengua, que habla πάντα ἡμῖν ὡς ἐν βιβλίῳ τινὶ γλωττοφόρῳ διὰ χρωμάτων τεχνουργησάμενος Gr.Nyss.Thdr.63.10.