γη-
v. γα-, γαια-, γαιη-, γαιο-, γειο-, γεο-, γεω-.
τίς γ., τίς δῆμος;pregunta Odiseo al llegar a Ítaca Od.13.233,
τὸν δ' ἐς γᾶς βαλώνCorinn.l.c.,
γέας πλείστας εἶδονDemocr.l.c.,
ἀν' Ἑλλάδα γῆνXenoph.8.2,
καὶ γῆν καὶ πόλινA.Eu.993,
γῆν πρὸ γῆςde país en país A.Pr.682, Ar.Ach.235, S.OC 45,
γῆ μελάμφυλλοςS.OC 482,
ἐπὶ γῆν ἄλλην ἀπ' ἄλληςde un país a otro Plot.1.6.8,
ὑπογραπτέον δὲ καὶ τὰς περιεχούσας αὐτὴν γᾶςStr.2.5.26,
ἄλλα γὰρ ἀλλοῖαι πάντα φέρουσι γέαιAP 9.430 (Crin.),
ὅσα ἐποίησαν βασιλεῖς Ἀσσυρίων πάσαις ταῖς γαῖςLXX 4Re.19.11.
ἐκ γῆς φεύγομενestoy desterrado de mi patria Thgn.1213,
Κρέοντος παῖς ὁ γῆς ὑπερθανώνE.Ph.1090,
αὐτός τε καὶ γ. δορὶ πεσοῦσ' ἙλληνικῷE.Tr.868
ἡ ἁγία γ.Tierra Santa, e.e. Palestina, LXX Sap.12.3,
ἄλλη γ.en alusión a la tierra prometida, Cels.Phil.7.28, ref. al Cielo, Origenes Cels.7.29.
γῆς καρπόςh.Cer.332,
ὁμοίη τῇ ἀρίστῃ γέων Δήμητρος καρπὸν ἐκφέρεινHdt.4.198,
ἡ γ. θεὸς οὖσαX.Oec.5.12, cf. S.OT 270, 665, POxy.1024.33 (II d.C.),
ἐργάζεσθαι ... τὴν γῆνPl.R.420e,
τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμεναX.Mem.4.3.10,
τὴν γῆν καταργεῖ(la higuera estéril) esteriliza la tierra, Eu.Luc.13.7
ἐπίμορτος γ.tierra en régimen de aparcería Sol.Lg.67,
ἐνίους μισθουμέν[ου]ς γᾶςPTeb.6.31 (II a.C.), cf. BGU 993.3.10 (II a.C.), IMylasa 204.6 (II/I a.C.),
δημόσιαι γέαιtierras estatales, SIG 279.40 (Zelea IV a.C.)
γῆν πριάμενοςLys.32.23,
ἐπὶ γῇ ... δεδανεικῶς ἦνhabía prestado con la garantía de tierra D.36.6.
βασιλικὴ καὶ ἐν ἀφέσει γῆPTeb.27.55 (II a.C.).
γῆ βασιλικὴ ἱερευτικήPTeb.390.12 (II d.C.).
φράσειν ... πότερον ἡ γ. πλατεῖά ἐστιν ἢ στρογγύληPl.Phd.97d,
Περίοδοι γῆςMapa de la tierra tít. de obras de los precursores de los geógrafos, Hdt.4.36, Agathem.1.1, Arist.Mete.362b12, como una de las partes del cosmos, Ocell.38, Vett.Val.50.12, 19
ἔλιπον γᾶν, βαίνω δ' ἐς ὌλυμπονTrag.Adesp.290a.
ἐκ γαίης γὰρ πάντα καὶ εἰς γῆν πάντα τελευτᾷXenoph.B 27, cf. Anaxag.B 4, Pl.Prt.320d, Lg.889b, Arist.Metaph.989a5, Cael.269a18
αἴτεον ... γῆν τε καὶ ὕδωρHdt.5.18, cf. Lycurg.71
ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήμφθηςLXX Ge.3.19,
ἄνθρωπος γὰρ γ. ἐστιν πάσχουσαEp.Barn.6.9a, Gr.Nyss.V.Macr.397.7.
ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]ανSapph.16.2, cf. Thgn.238,
καὶ θάλασσα νῦν ἐστι πρότερον οὖσα γῆTh.3.89,
αἱ κυματωδέστεραι γαῖ στερραὶ γίνονταιArist.Pr.934b9,
ἕδρανα γῆςOrph.H.17.9, cf. 64.3,
ἀρχὰς γῆς ἁπάσηςPlot.1.6.7,
Γᾶ καὶ ΘάλασσαTierra y Mar tít. de una comedia de Epicarmo, Ath.106e,
ἔγρυπεν ἡ γ.en un terremoto, Melanth.Hist.1
κατὰ γῆνpor tierra Th.1.18, 2.81, X.An.5.6.5,
πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆςEu.Marc.4.1
αὐτοῦ νέρθε κἀπὶ γῆς ἄνωS.OT 416,
κατὰ γῆςbajo tierra e.d. en los infiernos A.Ch.376, 475,
κάτω γῆςS.OT 968,
ὑπὸ γῆςTyrt.8.32, S.Fr.572,
γᾶς ὑπένερθεPi.Fr.292.
τὸν πλείονα τῆς γῆς τόπον πληροῦσθαιOcell.46
ποῦ γῆς;¿en qué parte del mundo? S.OT 108, Ar.Au.9,
ποῖ γᾶς;S.Ph.1211, cf. El.922,
ἵν' εἶ γῆςen qué lugar de la tierra estás E.Andr.168,
ε]ἰς ἅπασαν τὴν γῆ[νPGiss.40.2.10 (III d.C.).
γ. ὁμίχλῃ περιεχομένη (σελήνη)(la luna es) tierra rodeada de bruma Heraclid.Pont.114a, b, c.
περὶ τῶν διαφορῶν τῆς συνήθως ὀνομαζομένης γῆςGal.12.168, cf. 185
Κιμωλία γ.tierra de Cimolia utilizada para la limpieza, Ar.Ra.712, Str.10.5.1, PHolm.12, PLeid.X.65, An.Athen.2.387.25
σμηκτρὶς γ.un tipo de tierra utilizada en una fórmula contra la caída del cabello, Hp.Mul.2.189
λευκὴ γ.POxy.929.14 (II/III d.C.), Wilcken Chr.21.9 (III d.C.),
γ. κεραμικήarcilla de alfarero, PHolm.112
μᾶ Γᾶ, μᾶ Γᾶmadre tierra, madre tierra A.Supp.890,
θεῶν τε τὰν ὑπερτάταν, ΓᾶνS.Ant.338,
ὀρεστέρα παμβῶτι ΓᾶS.Ph.391, junto a otros dioses
οἴσετε ἄρν' ... Γῇ τε καὶ ἨελίῳIl.3.104, cf. 19.259,
Γῆ τε καὶ ἙρμῆA.Pers.629,
ὦ Ζεῦ τε καὶ Γῆ καὶ πολισσοῦχοι θεοίA.Th.69