< γενηματοφυλακέω
γενηματοφύλαξ >
γενηματοφυλακία
,
-ας, ἡ
vigilancia de las cosechas
n. de una liturgia en época ptol. y rom.
PTeb
.27.4, 13, 48 (II a.C.),
PTeb
.731.5 (II a.C.),
PRyl
.90.22 (III d.C.).