βουπόρος, -ον
• Alolema(s): βοο- Zonar.123.18C.
I capaz de atravesar un toro
ὀβελόςHdt.2.135, E.Cyc.302,
ὀβελίσκοςX.An.7.8.14,
ἀμφώβολοιE.Andr.1134.
II subst.
1 ὁ β. espetón grande Zonar.l.c.
2 τὸ β. obelisco
β. Ἀρσινόηςdel Monte Atos, Call.Fr.110.45.