gener. c. neg.

1 de βίος digno de ser vivido ἔμοιγ' ὁ μέλλων βίος οὐ β. S.OC 1692, οὔ φησιν εἶν' αὑτῷ β. τὸν βίον Ar.Pl.197, ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ β. Pl.Ap.38a.

2 impers. βιωτόν (ἐστιν) merece la pena vivir οὐ βιωτόν ἐστιν οὐδ' ἀνασχετόν Antiph.188.10, οὐ γὰρ ἦν μοι δήπου βιωτὸν τοῦτο ποιήσαντι D.21.120, cf. 60.28, ἆρ' οὖν βιωτὸν ἡμῖν ἐστὶν μετὰ μοχθηροῦ ... σώματος; Pl.Cri.47e, cf. R.445a, Lg.874d.